تفسیر سوره یس ، آیات ۴۵ و ۴۶ و ۴۷
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
وَ إِذا قِیلَ لَهُمُ اتَّقُوا ما بَیْنَ أَیْدِیکُمْ وَ ما خَلْفَکُمْ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ * وَ ما تَأْتِیهِمْ مِنْ آیَهٍ مِنْ آیاتِ رَبِّهِمْ إِلاَّ کانُوا عَنْها مُعْرِضِینَ * وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ قالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا أَ نُطْعِمُ مَنْ لَوْ یَشاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ فِی ضَلالٍ مُبِینٍ *
به نام خداوند بخشنده مهربان
و هرگاه به آنها گفته شود: «از آنچه پیش رو و پشت سر شماست ( از عذابهای الهی) بترسید تا مشمول رحمت الهی شوید.» (اعتنا نمیکنند). * و هیچ آیهای از آیات پروردگارشان برای آنها نمیآید مگر اینکه از آن رویگردان می شوند. * و هرگاه به آنان گفته شود: «از آنچه خداوند روزى شما کرده، بخشش کنید.» کسانى که کفر ورزیدند به کسانى که ایمان آوردهاند، مىگویند: «آیا به کسى غذا دهیم که اگر خداوند مىخواست، [خودش] به او غذا مىداد؟ شما در گمراهى آشکارى هستید.» *