تفسیر سوره طلاق ، آیه ۷
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
لِیُنْفِقْ ذُو سَعَهٍ مِنْ سَعَتِهِ وَ مَنْ قُدِرَ عَلَیْهِ رِزْقُهُ فَلْیُنْفِقْ مِمَّا آتاهُ اللَّهُ لا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ ما آتاها سَیَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُسْراً *
به نام خداوند بخشنده مهربان
هر کس که داراى وسعت [مالى] است، باید طبق وسع خود نفقه دهد و کسىکه روزى بر او تنگ شده، باید از آنچه خداوند به او داده [به اندازهی توان خود] انفاق کند. زیرا خداوند کسی را جز به اندازهی آنچه به او داده است، تکلیف نمىکند. به زودى خداوند پس از سختى، آسانى و فراخى پدید مىآورد. *