تفسیر سوره تغابن ، آیه ۱۷ ( نوشتاری ) مفسر : حضرت آیت الله مکارم شیرازى

تفسیر سوره تغابن ، آیه ۱۷

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً یُضاعِفْهُ لَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ وَ اللَّهُ شَکُورٌ حَلِیمٌ  *

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

اگر به خدا قرض‏ الحسنه دهید، آن را برای شما مضاعف می‏سازد و شما را می‏بخشد؛ و خداوند شکرکننده و بردبار است.

تفسیر نمونه :

… سپس برای تشویق به انفاق و جلوگیری از بخل و شح نفس می‏فرماید: «اگر شما به خدا، قرض‏ الحسنه دهید، آن را برای شما مضاعف می‏ سازد، و شما را مشمول آمرزش خویش می‏گرداند، و خدا شکرگزار و بردبار است) (ان تقرضوا اللَّه قرضاً حسناً یضاعفه لکم و یغفر لکم واللَّه شکور حلیم).

چه تعبیر عجیبی که بارها در قرآن مجید در مورد «انفاق فی سبیل‏اللَّه» تکرار شده، خدائی که آفریننده‏ ی اصل و فرع وجود ما، و بخشنده تمام نعمتها، و مالک اصلی همه ملکها است، از ما وام می‏ طلبد! و در برابر آن وعده «اجر مضاعف» و آمرزش می‏دهد، و نیز از ما تشکر می‏کند، لطف و محبت بالاتر از این تصور نمی‏شود، و بزرگواری و رحمت فراتر از این ممکن نیست، ما چه هستیم و چه داریم که به او وام دهیم؟ و تازه چرا اینهمه پاداش عظیم بگیریم؟!

اینها همه نشانه ‏ی اهمیت مسأله‏ ی انفاق از یکسو و لطف بی‏پایان خدا درباره‏ ی بندگان از سوی دیگر نیست؟

«قرض» در اصل به معنی قطع کردن و بریدن است، و چون با واژه‏ ی «حسن» همراه شود، اشاره به جدا کردن مال از خویشتن و دادن آن در راه خیر است.

«یضاعفه» از ماده‏ی «ضعف» (بر وزن شعر) چنانکه قبلاً هم گفته‏ ایم،

تنها به معنی دو برابر نیست، بلکه چندین برابر را نیز شامل می‏شود که در مورد «انفاق» تا هفتصد برابر، و بیش از آن، در قرآن آمده است! (بقره- ۲۶۱).

ضمناً جمله‏ی «یغفر لکم» دلیل بر این است که انفاق، یکی از عوامل آمرزش گناه است.

تعبیر به «شکور» که یکی از اوصاف خدا است، دلیل بر این است که خداوند از بندگانش به وسیله پاداشهای عظیم تشکر می‏کند، و «حلیم» بودن او اشاره به مسأله‏ ی آمرزش گناهان، و عدم تعجیل در عقوبت بندگان است.

منبع : تفسیر نمونه مرجع عالیقدر اسلام  آیت الله مکارم شیرازى