تفسیر آیه ۷۵، سوره نحل
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً عَبْداً مَمْلُوکاً لا یَقْدِرُ عَلى شَیْءٍ وَ مَنْ رَزَقْناهُ مِنَّا رِزْقاً حَسَناً فَهُوَ یُنْفِقُ مِنْهُ سِرًّا وَ جَهْراً هَلْ یَسْتَوُونَ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ .
به نام خداوند بخشندهى مهربان.
خداوند، بردهی زرخریدی را مَثَل مىزند که بر هیچ چیز توانایى ندارد، و کسى که [آزاد است و] ما به او رزق نیکو از جانب خود دادهایم، پس او مخفیانه و آشکارا از آن رزق انفاق مىکند. آیا [این دو نفر] برابرند؟ [اگر نزد شما، توانا و ناتوان برابر نیستند، پس چگونه سنگ و چوب را با خداوند برابر مىدانید؟] ستایش مخصوص خداست، امّا بیشترشان نمىدانند.