تفسیر آیات ۳۴ و ۳۵ ، سوره توبه
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ کَثِیراً مِنَ الْأَحْبارِ وَ الرُّهْبانِ لَیَأْکُلُونَ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ وَ یَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ وَ الَّذِینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّهَ وَ لا یُنْفِقُونَها فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِیمٍ * یَوْمَ یُحْمى عَلَیْها فِی نارِ جَهَنَّمَ فَتُکْوى بِها جِباهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ هذا ما کَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ فَذُوقُوا ما کُنْتُمْ تَکْنِزُونَ *
اى کسانى که ایمان آوردهاید! بسیارى از دانشمندان و راهبان، اموال مردم را به ناحق مىخورند و آنان را از راه خدا بازمىدارند و کسانى که طلا و نقره مىاندوزند و آن را در راه خدا انفاق نمىکنند، آنان را به عذابى دردناک، بشارت بده! * روزى که آن [طلاها و نقرهها]، در آتش دوزخ گداخته مىشود و با آن پیشانىها و پهلوها و پشتهاى آنان را داغ مىنهند. [فرشتگان عذاب به آنان مىگویند:] «این است آنچه براى خود اندوختید [و به محرومان ندادید]، پس [مزهى] آنچه را که مىاندوختید، بچشید!» *